Μια άλλη ευκαιρία: Κλασσική λογοτεχνία

Γράφει:  η Αθηνά Ντάσιου Γιάννου

Επιτέλους, αληθινή λογοτεχνία! 
Είχα καιρό να διαβάσω ελληνική λογοτεχνία που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί συνέχεια των Ελλήνων "κλασικών" διηγηματογράφων, Τερζάκη, ενδεχομένως Ξενόπουλου, Κυριαζή κ.ά. 
Ο συγγραφέας δεν φοβάται να μιλήσει για την πραγματικότητα όπως είναι.
Δε φοβάται να χρησιμοποιήσει τη λέξη "Θεός" που πολλοί σύγχρονοι λογοτέχνες την αποφεύγουν σαν κάτι κακό... Ενώ στην καθημερινότητά μας, άλλος λίγο, άλλος πολύ, ασχολούμαστε με τα θεία, εδώ στην Ελλάδα τουλάχιστον, στην χώρα μας, ακόμα πιστεύουμε, ακόμα ελπίζουμε στον Θεό και στον Παράδεισο...
Εύγε στον συγγραφέα, που δεν φοβήθηκε να δείξει ότι στην Αθήνα της κρίσης, υπάρχουν άνθρωποι με ευγένεια, με ιδανικά, με προβλήματα, με ελπίδα, με αγάπη, με ανθρωπιά...
Αναφορικά με το ύφος, θα έλεγα ότι ξαφνιάζει ευχάριστα η ροή του κειμένου, το ενδιαφέρον που κορυφώνεται χωρίς να αγχώνει, χωρίς να υπερβάλλει... 
Προς το τέλος του βιβλίου μόνο, μου φάνηκε η ατμόσφαιρα λίγο γλυκανάλατη, δεν ξέρω γιατί.
Γενικά, συγχαρητήρια στον κ. Τριανταφυλλάκη. 
Περιμένουμε κι άλλα από έναν συγγραφέα συνεχιστή των μεγάλων.

Μια άλλη ευκαιρία...

Με την ματιά της Θεατρολόγου Δήμητρας Πετροπούλου*

«Όταν πριν μερικές μέρες, στις αρχές του μήνα, τηλεφώνησα στον Κωνσταντίνο Τριανταφυλλάκη, τον πέτυχα στην Αυλίδα να μαζεύει ελιές. Ο Κωνσταντίνος Τριανταφυλλάκης, ένας πολυπράγμων και χρυσοχέρης άνθρωπος, με καταγωγή από το Ασημένιο Έβρου, είναι αναμφίβολα απρόσμενος. Αυτό, τουλάχιστον, μπορώ να συμπεράνω από το λίγο διάστημα που τον γνωρίζω. 

Παράλληλα, με το πλούσιο επαγγελματικό του έργο, μπορείς να τον πετύχεις, μεταξύ άλλων, να κριτικάρει αυστηρά την πολιτική κατάσταση της χώρας, να μιλάει για τα χρόνια που έζησε στη Νέα Υόρκη, να προσπαθεί να αναδείξει τον τόπο καταγωγής του, να θριαμβολογεί για τον Ολυμπιακό, να μαζεύει ελιές, να απαγγέλει Οδυσσέα Ελύτη, να περιηγείται τα αρχαία ελληνικά θέατρα, να συγγράφει και να καταγράφει δυνατές βιωματικές εικόνες. 
Το ίδιο απρόσμενο είναι και το βιβλίο του «Μία άλλη ευκαιρία…». Απρόσμενες καταστάσεις, απρόσμενες συναντήσεις, απρόσμενα γεγονότα, που όλα μαζί εντείνουν την προσμονή του αναγνώστη να διαβάσει παρακάτω και να μάθει, αν τελικά οι ήρωες του βιβλίου τυγχάνουν μιας άλλης ευκαιρίας, βρίσκοντας απαντήσεις σε οντολογικά ερωτήματα, που θέτει ο συγγραφέας, ερωτήματα με τα οποία όλοι μας έχουμε έρθει - λίγο ή πολύ- αντιμέτωποι σε κάποια στιγμή της ζωής μας. «Να δώσεις ένα τέλος ή να ξαναδοκιμάσεις; Να διορθώσεις ό, τι μπορεί να διορθωθεί ή να τα παρατήσεις; Να γυρίσεις σελίδα ή ν’ αλλάξεις βιβλίο;» είναι το δίλημμα, πάνω στο οποίο βασίζεται η ιστορία και το οποίο διατυπώνεται στο δεύτερο κεφάλαιο. 

"Μια άλλη ευκαιρία...": Ενα βιβλίο που μας αγγίζει όλους!

Γράφει η Σοφία Καυκοπούλου, υπ. δρ. θεολογίας – μουσικός

Το νέο λογοτεχνικό πόνημα τού Κωνσταντίνου Τριανταφυλλάκη, τρίτο κατά σειρά τού συγγραφέα, παρουσιάσθηκε και στην πόλη μας, την Πάτρα, στις 10  Μαΐου, στην Αγορά Αργύρη. Πρόκειται για ένα βιβλίο που αντικατοπτρίζει την καθημερινή ζωή στην Ελλάδα τής κρίσης και συγκεκριμένα τις ζωές συνηθισμένων ανθρώπων, «τής διπλανής πόρτας» όπως συνηθίζεται να λέμε. Άνθρωποι, οι οποίοι έχουν πάθη, συναισθήματα, αντιμετωπίζουν δυσκολίες, παρακολουθούν

ό, τι έχτισαν να σωριάζεται μπροστά τους, όμως παλεύουν με τούς δαίμονές τους και εν τέλει κατορθώνουν να κάνουν την υπέρβαση.

Ιστορίες παράλληλες και τεμνόμενες, η μία αλληλεπιδρά με την άλλη, όπως και οι χαρακτήρες τής αφήγησης συμπληρώνουν το πάζλ μιας ανηλεούς κοινωνίας. Οι χαρακτήρες τού κ. Τριανταφυλλάκη δεν είναι ήρωες, άλλοτε αφήνονται στην μοίρα και άλλοτε βουλιάζουν στην δυστυχία, όμως έρχεται κάποτε η στιγμή που μάχονται και δίνουν με το παράδειγμά τους μια φωτεινή διέξοδο σε όσους νοιώθουν ότι εν μέσω οικονομικής κρίσης, έχουν φτάσει σε τέλμα αξεπέραστο. Στους χαρακτήρες τού έργου δεν χαρίζεται τίποτα, αλλά μαθαίνουν να συμβιώνουν με τις δυσκολίες, τις υπερνικούν με την τόλμη τους και όχι με την βοήθεια ενός από μηχανής θεού.

"Μια άλλη ευκαιρία...." Ενα βιβλίο για την Ελλάδα της κρίσης!

Του Στέφανου Σκαρπέλλου*

"Κυρίες και Κύριοι, Αγαπητοί φίλοι, Χριστός Ανέστη!

Δεν αρχίζω με τον αναστάσιμο χαιρετισμό από υπερβάλλοντα θρησκευτικό ζήλο, όπως θα μπορούσε να εικάσει κανείς, ούτε επειδή απλώς προβλέπεται λόγω των ημερών, αλλά κυρίως επειδή ταιριάζει απόλυτα με το πνεύμα τού υπό παρουσίαση μυθιστορήματος!

Η πίστη, το αναστάσιμο άγγελμα, είναι η μόνη καταφυγή για τον απελπισμένο άνθρωπο τής παρακμιακής ρωμαϊκής εποχής, αλλά και κάθε εποχής παγχρονικά. Ομοίως, σε μιαν περίοδο κρίσεως, όπως η σημερινή, η μόνη ελπίδα για τον αποκαμωμένο Έλληνα τής βάναυσης ιδιοσυγχρονίας μας είναι να αναζητήσει και να εκμεταλλευθεί «μιαν άλλη ευκαιρία».

Μη θεωρηθεί αυτό ως μια υπερβολική ή σουρεαλιστική αναλογία! Άλλωστε ο υπερρεαλισμός δεν είναι απλώς μια μοντέρνα τεχνοτροπία τού τελευταίου ενάμισυ αιώνα. Αλλά είναι μια πολύ βαθύτερη και ελληνικώτατη τεχνική, που έρχεται από το Βυζάντιο και περνά σε κάθε μορφή τέχνης, επιδιώκοντας να εκφράσει το ανέκφραστο, να ερμηνεύσει το ανερμήνευτο, να κατανοήσει το ακατάληπτο! Μια παλιά δηλαδή και πολύ δυνατή ελληνική υπόθεση!

«Μια άλλη ευκαιρία..»: Ενα αισιόδοξο βιβλίο με πολλά μηνύματα!!!

Γράφει η Χριστίνα Τζάνη*

“Το βιβλίο «Μια άλλη ευκαιρία..» είναι ένα ρεαλιστικό μυθιστόρημα! Είναι κάπως οξύμωρο σαν έκφραση μα και πως αλλιώς να ονομάσεις ένα βιβλίο που καθρεπτίζει αποτελεσματικά τα μεγάλα προβλήματα της κοινωνίας μας και το πώς αυτά επηρεάζουν τον κάθε έναν από εμάς?!

Το βιβλίο του Κωνσταντίνου Τριανταφυλλάκη είναι για μένα, μια μικρογραφία της κοινωνίας μας. Μας αναδεικνύει τα μεγάλα προβλήματα όπως είναι η οικονομική κρίση και οι μεγάλες διαπλοκές Κολοσσών – Επιχειρήσεων. Και τι αντίκτυπο έχουν στους απλούς ανθρώπους ως προς τις σχέσεις, τις οικογένειες, τις επιχειρήσεις και την ακεραιότητά τους.
Ας ξεκινήσουμε με τους ήρωες του βιβλίου, πως δηλαδή επηρεάστηκε η δική τους ζωή από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας. 

"Mια άλλη ευκαιρία..": Η ανθρώπινη δύναμη δεν έχει όρια!

Γράφει η Δημοσιογράφος Μαρία Ορφανού*

"Καταρχάς θα ήθελα να καλωσορίσω κι εγώ προσωπικά τον κ. Κώστα Τριανταφυλλάκη στην Πάτρα και να εκμυστηρευθώ εδώ ενώπιον του πολυπληθούς ακροατηρίου ότι αν και μέχρι πριν από λίγη ώρα η γνωριμία μας ήταν μόνο μέσω του τηλεφώνου και της σελίδας κοινωνικής δικτύωσης, αισθάνομαι ότι τον γνωρίζω πολύ καλά. 
Η ευγένεια, η αμεσότητα, αλλά και η ευθύτητά του γνήσιο γνώρισμα άλλωστε των βορειοελλαδιτών επιτρέψτε μου να πω, σε κερδίζουν από την πρώτη στιγμή. 
Αυτό όμως που με έκανε να ανακαλύψω ακόμη περισσότερα πράγματα για εκείνον είναι η ανάγνωση του βιβλίου του «Μια άλλη ευκαιρία…». 
Με την περιγραφικότητα, τη λυρικότητα, τη χειμαρρώδη γραφή του που σε συνεπαίρνει, αναδεικνύεται ο δυναμισμός, η ευφυΐα, η αποφασιστικότητα, η ορθολογική σκέψη αλλά και η πρακτικότητά του ως άνθρωπος άλλωστε, και των θετικών επιστημών. 
Ο Κώστας Τριανταφυλλάκης «παίζει» ευρηματικά με τις λέξεις, αναγεννά τσακισμένες αρχές και αξίες, δίνει λόγο ακόμη κι σ’ ένα τετράποδο, «σμιλεύει» τους χαρακτήρες των ηρώων τους οποίους συνδέει με μία πλοκή μυστηρίου, αναπάντεχων καταστάσεων, αλλά κι ένοχων μυστικών. 

"Μια άλλη ευκαιρία..." : Μια ωδή στην ανθρώπινη μοίρα!

Γράφει ο Αναστάσιος Δημοσχάκης*

“Με τον Κώστα Τριανταφυλλάκη μας δένει μια μακροχρόνια φιλία. Παλιοί γνώριμοι, από τότε που στον ποταμό Έβρο καθρεφτίζονταν τα εφηβικά μας όνειρα, καθώς βλέπαμε απέναντι τις πατρίδες των παππούδων και των γονιών μας.

Ο Κώστας κατάφερε, όπως τόσοι και τόσοι Εβρίτες, να αποδείξει στον κόσμο από τι υλικό είμαστε φτιαγμένοι οι Θρακιώτες: Επιτυχημένος επαγγελματίας, ενεργός πολίτης, πιστός φίλος και, όπως ευχάριστα μας εξέπληξε τα τελευταία χρόνια, εμπνευσμένος συγγραφέας!

Και πολυγραφότατος. Πριν καλά καλά στεγνώσει η αφιέρωσή του στο πρώτο βιβλίο, ήρθε το δεύτερο, και πριν χορτάσουμε να διαβάζουμε και το δεύτερο, ήρθε το τρίτο.